- raudonmargis
- raudonmar̃gis, raudonmar̃gė bdv. Raudonmar̃gė skarà.
.
.
raudonmargis — raudonmar̃gis, ė adj. (2) NdŽ, raudonmargis (1) BŽ38; N 1. raudonai margas: Pasisodysim ir šią raudonmar̃gę jurginę Mrj. Užmynė raudonmargį musmirį Žem. Ten, kur palangėms stiepias sužiurę žemčiūgų žiedai, kur raudonmargę kreipia kepurę jurginų… … Dictionary of the Lithuanian Language
įvirsti — įvir̃sti intr. 1. N, K, Š, Rtr, KŽ, DŽ1, Antz, Kp, Kvr, Lb, LKT363(Rdš), Pv, Lnk, Žr, Kl, Vkš virstant patekti į vidų, įgriūti, įkristi (ppr. netyčia): Duobė buvo, ir įvirtau LKT120(Pgr). Mama paslydo ir įvirto į upelę ir nuskendo Ktč. Vaikas tas … Dictionary of the Lithuanian Language